Το ταξίδι της πασχαλίτσας

Ήταν κάποτε μια μικρή, κόκκινη,ζωηρούλα πασχαλίτσα που είχε και λίγο αχρωματοψία।Ζούσε σ' ένα λιβάδι το οποίο είχε πάρα πολλά λουλούδια και δέντρα।
Μια μέρα, αποφάσισε να φύγει, να πάει να ζήσει σ' ένα λαχανόκηπο। Εκεί που ωριμάζουν όλα τα λαχανικά। Ήθελε να φύγει γιατί στο λιβάδι δεν της άρεσε και πολύ।
Περπατούσε και πετούσε πολλές μέρες, ώσπου έφτασε σ' ένα λαχανόκηπο। Της άρεσε πολύ εκεί γιατί βρήκε πιο καλό και περισσότερο φαγητό।
Στον κήπο συνάντησε μια ντομάτα καταπράσινη και της είπε: <<Εσύ έχεις το ίδιο χρώμα με εμένα και θα μείνω μαζί σου γιατί ταιριάζουμε!>> Και η ντομάτα που ήθελε παρέα, της είπε:
<< Ναι, εδώ να μείνεις!>>
Κι από τότε , η πασχαλίτσα έμεινε μέσα στη ντομάτα και την έκανε κατακόκκινη και έζησαν ευτυχισμένοι μαζί!

Παυλίνα

Πατάτα

Το χώμα της γης είναι αυτό που μαζί με το νερό και τον ήλιο δίνουν ζωή σε όλα τα φυτά।
Έτσι λοιπόν η πατάτα γεννιέται στο χώμα και μεγαλώνει μέχρι ο άνθρωπος να πάρει τον καρπό της। Όσο η πατάτα ζει μέσα στο χώμα παίρνει το χρώμα της γης , ένα λαμπερό καφέ χρώμα!

Λευτέρης

Μια βερικοκιά με άσπρα βερίκοκα.

Σε ένα χωράφι υπήρχε μια βερικοκιά με άσπρα βερίκοκα।Μια βερικοκιά που ήταν τόσο μεγάλη που ενοχλούσε τον αέρα να περάσει।Κάθε μέρα γινόταν ο ίδιος διάλογος κι έλεγε ο αέρας:
- Σε παρακαλώ κυρά βερικοκιά , μάζεψε λίγο τα κλαδιά σου να περάσω!
- Είμαι άρρωστη , δε μπορώ, απαντούσε εκείνη।
Τότε ο αέρας θύμωνε και πήγαινε από αλλού।
Μια μέρα όμως ο αέρας πέρασε από το χωράφι।Παρακάλεσε πάλι τη βερικοκιά να μαζέψει τα κλαδιά της να περάσει μα πάλι η βερικοκιά του απάντησε πως ήταν άρρωστη। Τότε της απάντησε πως λέει ψέμματα και πως δεν την πίστευε.Όμως η βερικοκιά του είπε πως ποτέ δεν θα τον άφηνε να περάσει। Ο αέρας έφυγε λέγοντας πως θα πάρει εκδίκηση।
Κάποτε ήρθε μια φωτιά στο χωράφι και είπε στη βερικοκιά πως θα την κάψει।Εκείνη όμως ήταν πονηρή κι έτσι έκρυψε στην κουφάλα της ένα βερίκοκο που κάηκε όλο και πήρε το χρώμα της φωτιάς।
Από τότε τα βερίκοκα έχουν και κόκκινο και πορτοκαλί χρώμα!

Μαρία

Η ντομάτα και η κοπέλα

Ήταν κάποτε , μια κοπέλα με τον αγαπημένο της και πήγαιναν βόλτα।Μετά από λίγο βρέθηκαν στο δάσος κι αγαπημένος της κοπέλα θύμωσε και τη σκότωσε। Δίπλα ήταν ένα καλάθι με ντομάτες , που όταν σκοτώθηκε η κοπέλα πετάχτηκε το αίμα της και οι ντομάτες κοκκίνησαν!
Από τότε οι ντομάτες είναι κόκκινες για να μας θυμίζουν τους αγαπημένους μας ανθρώπους!

Μιχαέλα

Η μικρή δαμασκηνιά και το δάκρυ

Ήταν νύχτα και ο ουρανός έκλαιγε γιατί είχε χάσει ένα από τα παιδιά του τα αστέρια। Ένα δάκρυ του όμως έπεσε σ' ένα μικρό δεντράκι, σε μια μικρή δαμασκηνιά που είχε μικρούς και άγουρους καρπούς।
Αμέσως οι καρποί του δέντρου πήραν ένα μπλέ χρώμα από το δάκρυ του ουρανού , ένα σκούρο μπλε χρώμα κι από τότε όλα τα δαμάσκηνα έχουν το ίδιο χρώμα।
Κι όταν βλέπεις τα δαμάσκηνα λες και κοιτάς τον ουρανό!

Βαγγελιώ

Η Ηλιαχτίδα και το χελιδόνι

Μια μέρα η Ηλιαχτίδα καθόταν στο δωμάτιό της κι έφτιαχνε τα μαλλιά της।Ώσπου έπιασε μια δυνατή καταιγίδα και άνοιξαν τα παράθυρα και είδε ένα τραυματισμένο χελιδόνι।Του είπε να περάσει μέσα και το χελιδόνι της διηγήθηκε την ιστορία του।Πως τσακώθηκε με τη βασίλισσα και το έδιωξε από το παλάτι και χωρίς τις δυνάμεις της βασίλισσας δε μπορούσε να ζήσει και θα πέθαινε।
Η Ηλιαχτίδα που ήταν τόσο λαμπερή , τού έδωσε λίγο ήλιο και το χελιδόνι έγινε καλά।Δε χρειαζόταν πια να ζητήσει τη βοήθεια της Βασίλισσας।Μετά απ' αυτό έγιναν φίλοι για πάντα και έμειναν μαζί।

Λίζα

Η πράσινη νεράιδα

Μια φορά ήταν μια πράσινη νεράιδα.Είχε πράσινα μαλλιά, πράσινα φτερά και πράσινη λάμψη.
Κάποτε είπε στη μαμά της την κόκκινη Φλόγα ότι θέλει να πάει στη φύση.Εκείνη την άφησε να πάει και χαρούμενη πήγε να βρει φίλους.
Μετά από λίγο βρήκε για παρέα τα αχλάδια.
Τα αχλάδια την καλωσόρισαν λέγοντας της: "Έλα νεραϊδούλα μας, να μας μαγέψεις με τη λάμψη σου.Η νεράιδα πήγε κοντά στα αχλάδια και έγιναν μια καλή παρέα".

Δήμητρα Μπ.

Όταν το αστέρι πρωτοσυνάντησε το λεμόνι....

Ήταν κάποτε ένα λαμπερό, κίτρινο αστέρι ψηλά στον ουρανό.Ζήλευε τα πλάσματα της Γης και ήθελε να τα συναντήσει.Έτσι λαχταρούσε να πέσει στη Γη.
Το όνειρό του έγινε πραγματικότητα ένα βράδυ,που έγινε μια τεράστια έκρηξη σ'ένα κοντινό του πλανήτη.Απ'την έκρηξη το αστέρι πετάχτηκε με μεγάλη δύναμη προς τη Γη.
Πέφτοντας, ακούμπησε ένα δέντρο που κάθε χρόνο έκανε μυρωδάτους και λίγο ξινούς καρπούς.Μόλις ακούμπησε το δέντρο,οι καρποί του έγιναν κίτρινοι παίρνοντας το χρώμα του αστεριού.
Γι'αυτό από τότε τα λεμόνια έχουν αυτό το λαμπερό κίτρινο χρώμα!!!

Ελευθερία

Το blogg των μαθητών της τετάρτης τάξης

Σας καλωσορίζουμε στο Blogg των μαθητών της Τετάρτης τάξης του 3ου Δημοτικού σχολείου Ρεθύμνου.